Ελληνικά
ΑγγλικάΠολιτικές Κυβερνήσεων
Πολιτικές κινήτρων κυβερνήσεων
Οι πωλήσεις του Autogas έχουν αυξηθεί ταχύτατα σε ορισμένες χώρες, χάρη στις κυβερνητικές πολιτικές για την ενθάρρυνση της χρήσης εναλλακτικών καυσίμων, εξαιτίας των περιβαλλοντικών, πρακτικών και κοστολογικών πλεονεκτημάτων σε σχέση με άλλα σχετικά καύσιμα. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες, η ανάπτυξη της αγοράς του Autogas παρεμποδίστηκε από αναποτελεσματικές ή κακώς σχεδιασμένες πολιτικές, όπως δυσμενείς φορολογικούς συντελεστές και κανονισμούς που δεν λαμβάνουν πλήρως υπόψη τα κοινωνικά οφέλη της μετάβασης στο Autogas.
Τάσεις αγοράς Autogas στην Ελλάδα
Η ελληνική αγορά Autogas σημείωσε θεαματική ανάπτυξη από το 2010, αν και η αύξηση της ζήτησης έχει επιβραδυνθεί σημαντικά από το 2016. Η κατανάλωση έφτασε τους 266000 τόνους το 2018, από 260000 το 2017 και μόλις 9000 τόνους το 2009. Το Autogas κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1980, αλλά η χρήση του περιορίστηκε αρχικά στα ταξί. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι αρχές επέλεξαν να αντικαταστήσουν τον υπάρχοντα στόλο των ταξί με Autogas, με αυτοκίνητα ντίζελ, προκαλώντας μείωση της χρήσης του Autogas. Η κυβέρνηση έκανε νόμιμη τη χρήση του υγραερίου για όλα τα οχήματα το 1999, αλλά υπήρχε μικρό ενδιαφέρον για τα καύσιμα την πρώτη δεκαετία, καθώς υπήρχαν λίγα πρατήρια ανεφοδιασμού και το οικονομικό κίνητρο για μετάβαση στο Autogas ήταν ελάχιστο. Αυτό άλλαξε με την απότομη αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στη βενζίνη και το ντίζελ το 2010, που ήταν μεγαλύτερη από την αντίστοιχη στο υγραέριο, καθώς η κυβέρνηση επιδίωξε να αυξήσει τα πρόσθετα φορολογικά έσοδα μετά την οικονομική κρίση, καθιστώντας έτσι την υγραεριοκίνηση ως τη φθηνότερη επιλογή καυσίμου για τα ελληνικά οχήματα. Το Autogas αντιπροσωπεύει τώρα περίπου το 5% της συνολικής χρήσης καυσίμων κίνησης στην Ελλάδα και το 49% της συνολικής κατανάλωσης υγραερίου.
Κατανάλωση αυτοκινήτων και στόλος οχημάτων στην Ελλάδα
Η πρόσφατη αύξηση του αριθμού των οχημάτων που μπορούν να κυκλοφορήσουν με Autogas ήταν εκπληκτική. Το 2018, ο αριθμός τους έφτασε τους 300000, σε σύγκριση με μόλις 2000 το 2009. Τα οχήματα Autogas αποτελούν τώρα περίπου το 5% του συνολικού στόλου οχημάτων. Τα περισσότερα από αυτά είναι μετατροπές μετά την αγορά. Ορισμένες εταιρείες πωλούν κιτ μετατροπής, όπως Icom, BRC, Landi Renzo και Zavoli. Επίσης, μερικά μοντέλα οχημάτων OEM Autogas (με δυνατότητα δύο καυσίμων) είναι διαθέσιμα στην ελληνική αγορά, όπως Opel Zafira & Meriva, Fiat Punto & Panda, Chevrolet Spark και Ssang Yong Tivoli και XLV. Το δίκτυο διανομής Autogas έχει επεκταθεί ταχέως τα τελευταία χρόνια για να καλύψει την αύξηση της ζήτησης, με τον αριθμό των σταθμών ανεφοδιασμού να φτάνουν τα 1150 το 2018. Η πλειονότητα των πωλήσεων του Autogas πραγματοποιείται από δύο εταιρείες, την Hellenic Petroleum και την Motor Oil, συν περίπου 30 μικρούς εμπόρους λιανικής.
Πολιτικές κινήτρων χρήσης Autogas στην Ελλάδα
Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης του Autogas παραμένει σημαντικά χαμηλότερος από αυτόν της βενζίνης και του ντίζελ, παρά την αύξηση το 2012 από 125€ σε 330€ ανά τόνο (6,8 σε 17,8 λεπτά ανά λίτρο) και σε 430€ ανά τόνο (23,2 λεπτά ανά λίτρο) το 2017. Ο φόρος για το ντίζελ μειώθηκε ελαφρώς το 2012 και το 2013, ενώ ο φόρος για τη βενζίνη ήταν αμετάβλητος μεταξύ 2011 και 2016, αλλά ο φόρος και για τα δύο καύσιμα αυξήθηκε το 2017. Οι φόροι και για τα τρία καύσιμα ήταν αμετάβλητοι το 2018. Η τιμή χονδρικής του Autogas είναι επίσης σημαντικά χαμηλότερο από αυτό των άλλων δύο καυσίμων. Ως αποτέλεσμα, η πλήρωσης με Autogas ήταν 52% της βενζίνης και 60% της τιμής του πετρελαίου το 2018 – πτώση 2 και 5 ποσοστιαίων μονάδων αντίστοιχα σε σύγκριση με το 2017.
Τιμές και φόροι καυσίμων οχημάτων στην Ελλάδα (ευρώ / λίτρο)
Οι κυβερνητικές πολιτικές τα τελευταία χρόνια τείνουν να ευνοούν το ντίζελ, τον κύριο ανταγωνιστή του Autogas στην Ελλάδα. Εκτός από τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης νωρίτερα στη δεκαετία, ένας νέος νόμος το 2011 ακύρωσε την απαγόρευση των πετρελαιοκίνητων οχημάτων στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, υπό τον όρο ότι πληρούν τα πρότυπα Euro 5 ή 6. Το αποτέλεσμα αυτών των μέτρων ήταν η αύξηση των πωλήσεων ντίζελ αυτοκινήτων και ο περιορισμός του δυναμικού για μετατροπές σε Autogas. Η πρόσφατη αύξηση του φόρου επί του ντίζελ ενδέχεται να σηματοδοτήσει αλλαγή στην πολιτική αυτή.
Εκτός από τη φορολογία, δεν υπάρχουν άλλα κυβερνητικά κίνητρα για την ενθάρρυνση χρήσης του Autogas. Ωστόσο, οι αρχές τροποποίησαν πρόσφατα τους κανονισμούς σχετικά με τους σταθμούς ανεφοδιασμού, μειώνοντας την ελάχιστη απόσταση μεταξύ των αντλιών Autogas και των δεξαμενών LPG σε δύο μέτρα. Αυτό θα διευκολύνει τα πρατήρια ανεφοδιασμού να τοποθετήσουν εγκαταστάσεις διανομής Autogas, όπου δεν υπάρχουν ήδη.
Ανταγωνιστικότητα του Autogas έναντι άλλων καυσίμων
Το κόστος μετατροπής ενός βενζινοκίνητου αυτοκινήτου σε Autogas κυμαίνεται από 550 έως 1300 ευρώ για τυποποιημένα κιτ, με μέσο όρο περίπου τα 700 ευρώ (τα κιτ για συστήματα άμεσης έγχυσης είναι πιο ακριβά). Ως αποτέλεσμα, το 2018 το Autogas έφτασε σε απόδοση τη βενζίνη στα 16000 χλμ. – λίγο περισσότερο από την κατανάλωση ενός χρόνου για έναν μέσο ιδιώτη οδηγό. Για ένα αυτοκίνητο OEM Autogas με δύο καύσιμα, το οποίο συνήθως κοστίζει 1000 ευρώ περισσότερο από ένα μοντέλο βενζίνης, η απόσταση της αποδοτικότητας ήταν υψηλότερη, περίπου στα 24000 χλμ. Η Autogas ήταν πάντα ανταγωνιστική έναντι του ντίζελ, καθώς η τιμή για ένα πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητο έναντι ενός βενζινοκίνητου αυτοκινήτου ήταν σημαντικά υψηλότερη (κατά μέσο όρο 2500 ευρώ). Αυτές οι διαφορές απόδοσης στις αποστάσεις, οι οποίες μειώθηκαν ελαφρά το 2018, είναι από τις χαμηλότερες στον κόσμο, εξηγώντας τη συνεχιζόμενη μεγάλη ζήτηση για καύσιμα.
Κανένα άλλο εναλλακτικό καύσιμο δεν είναι ανταγωνιστικό με τη βενζίνη ή το ντίζελ: ένα όχημα CNG είναι πολύ πιο ακριβό για μετατροπή (πάνω από 2000 ευρώ) και το καύσιμο δεν είναι ευρέως διαθέσιμο, ενώ ένα EV είναι υπερδιπλάσια πιο ακριβό από ένα βενζινοκίνητο αυτοκίνητο.
Τρέχουσες δαπάνες ενός μη εμπορικού LDV το 2018 στην Ελλάδα
